Δευτέρα, Ιουλίου 02, 2007

-Το (φτηνό) μέλλον της Ελλάδας

Ζήσε τον μύθο σου

Ζήσε τον μύθο σου

Ζήσε τον μύθο σου
Ζήσε τον μύθο σου

Ζήσε τον μύθο σου

Ζήσε τον μύθο σου

Τυχαία έπεσε προχθές το μάτι μου στην προθήκη ενός τουριστικού πρακτορείου στον κεντρικό πεζόδρομο μιας γερμανικής πόλης. Last Minute Urlaub. "Πακέτα" διακοπών για όλα τα γούστα.

Μέσα στους εξωτικούς προορισμούς νά'σου και η μακαρία χώρα μας. Κάτω δεξιά διάβασα "Thessaloniki", 697 Ευρώ. Θα είναι για κανένα τριήμερο σκέφθηκα. Άντε ας είναι και πενθήμερο. Δεν μπορεί παραπάνω. Με 697 Ευρώ τι να πρωτοπληρώσεις; Τους αερομεταφορείς; Τους φόρους των αεροδρομίων; Τους ξενοδόχους; Τα εστιατόρια;

Αμ δε! Έλα μου που το "πακέτο" ήταν για 14 ολόκληρες ημέρες! 14 ημέρες στο Γερακίνα Beach της Χαλκιδικής! Που μπορεί να μην είναι τίποτε σπουδαίο, αλλά δεν είναι δα και κανένα χάνι της κακιάς συμφοράς. Με αεροπορικά εισιτήρια, μεταφορά από το αεροδρόμιο hin und zurück και ημιδιατροφή. Και δωμάτιο; Abgehobene παρακαλώ.

Τώρα από αυτά τα 697 δεν θα πάρουν 100 ο μεταφορέας και το αεροδρόμιο; Δεν θα κρατήσει τουλάχιστον 100 ο μεγαλονταβατζής που μας έκανε την τιμή να προαγοράσει βερεσέ τα κρεβάτια και να μας βάλει στην βιτρίνα του, έστω και κάτω δεξιά στην γωνία; Δεν θα πάρει κάτι ο μεταφορέας από και προς το αεροδρόμιο;

Σαν να λέμε, και με κάτι από δω κάτι από κει, θα μείνουν τελικά στον ξενοδόχο 450, βαριά 500 Ευρώ. Με αυτά θα πρέπει να ταϊσει, να ποτίσει, να κοιμίσει και να προσφέρει ικανοποιητική ψυχαγωγία σε έναν άνθρωπο για 14 ολόκληρες ημέρες. Με 30 έως 35 Ευρώ την ημέρα σε ξενοδοχείο Α΄ κατηγορίας! Καταπληκτικό! Τιμή γερασμένης και ξεπεσμένης πόρνης που όσο και να πασαλειφτεί με πούδρες και πατσουλιά πάλι δεν θα βλέπεται. Αλλά έλα που πρέπει και να φάει και να πληρώσει και το νοίκι!

Αυτό είναι το μέλλον της Ελλάδας. Αυτό είναι το διακηρυγμένο με θριαμβικούς τόνους όραμα των κυβερνήσεων των τελευταίων 20 τουλάχιστον ετών. Αλλά και το όνειρο των φουκαράδων ιθαγενών που γελάστηκαν ότι βρήκαν το μυστικό χάρη στο οποίο θα μπορούν να συνεχίσουν να ζουν πολυτελώς χωρίς να σκάπτωσι. Η οικοπεδοποίηση και το ξεπούλημα του άλλοτε μοναδικού αυτού τόπου και η μετατροπή του σε φτηνό προορισμό για τις μικροαστικές μάζες των προηγμένων χωρών. Για τουρίστες της δεκάρας που έρχονται στην Ελλάδα για να δουν γκαζόν και συντριβάνια στην Μύκονο, κοκοφοίνικες στην Χαλκιδική και ατέλειωτα στρέμματα από φρέσκο χορτάρι στα γήπεδα γκολφ που ετοιμάζονται στην Κρήτη. Και όπου νάναι ας είμαστε έτοιμοι να υποδεχθούμε και τις 4.000.000 εξοχικές κατοικίες που θα χτιστούν, -με αισθητική αρτιότητα και σεβασμό στο περιβάλλον ασφαλώς-, για τα πλήθη των βορειοευρωπαίων συνταξιούχων που ήδη αδημονούν για μια θέση κάτω από τον μεσογειακό μας ήλιο. Και έπεται συνέχεια.
Η Γερμανία κρατάει τα λιβάδια και τα δάση της ανέγγιχτα από κάθε (από ΚΑΘΕ, από ΚΑΘΕ) είδους δόμηση και γιορτάζει για κάθε νέο ζευγάρι λύκων που θα περάσει τα σύνορα της και θα εγκατασταθεί στα βουνά της. Και μείς τροποποιούμε το σύνταγμα μας εμπλουτίζοντας το με μακροσκελείς και πονηρούτσικους ορισμούς της έννοιας του δάσους και αφαιρούμε το συνοδευτικό "αειφόρος". Γιατί, λέει, από εκεί πιανόντουσαν κάθε φορά οι καλοβολεμένοι μεγαλοδικαστές του ΣτΕ, όταν ήθελαν να επιτεθούν στα συμφέροντα του λαού και να ορθώσουν παράλογα και άδικα εμπόδια στην ανάπτυξη της χώρας και στην αξιοποίηση των φυσικών πόρων και της κληρονομιάς της.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που αργοπεθαίνει. Και αυτοί οι λίγοι που το έχουν αντιληφθεί, αλλά συνεχίζουν να ελπίζουν σε ένα θαύμα, μάλλον κακές υπηρεσίες της προσφέρουν. Γιατί με τις κραυγές της αγωνίας, και με τις επικλήσεις, και με τις παροτρύνσεις τους, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να νομιμοποιούν τις υπάρχουσες δομές εξουσίας. Αφού, σε τελική ανάλυση, αυτές τις ίδιες είναι που καλούν κάθε φορά να κάνουν τις απαραίτητες ενέργειες για την αναστροφή της πορείας προς την ολοκληρωτική καταστροφή. Υπό την έννοια αυτή η μόνη αμυδρή ελπίδα είναι η συνολική κατάρρευση του συστήματος. Και η μόνη λογική και αποτελεσματική στάση είναι αυτή που επιδιώκει την εξουδετέρωση του μέσω της απαξίας που μπορεί να δημιουργήσει η απόλυτη περιφρόνηση.


buzz it!

6 σχόλια:

Lion είπε...

Αγαπητε Ερμιππε, πιστευω οτι συνδεεις μερικα πραγματα τα οποια δεν εχουν σχεση μεταξυ τους.

Η τιμη του ξενοδοχειου οριζεται απο τον ανταγωνισμο (ειτε μας αρεσει ειτε οχι). Απο την μια οι ελληνες εχουν την αντιληψη οτι ξενοδοχος = εκατομμυριουχος. Χτιζουν λοιπον ξενοδοχεια αβερτα, χωρις την αναλογη ερευνα της αγορας. Λογικο ειναι οτι τα δωματια τους μενουν αδεια και πρεπει να ριξουν τις τιμες.

Απο την αλλη, οι τουρκοι προσφερουν καλυτερες υπηρεσιες σε μικροτερες τιμες (αντικειμενικα συγκρινοντας και χωρις συναισθηματισμους). Απλα δεν τους παιρνει τους ελληνες ξενοδοχους να ανεβασουν τις τιμες τους.

Η διαφωνια μου με τα λογια σου ειναι, οτι η τιμη ενος ξενοδοχειου (οπως εδειξα ελπιζω) ειναι τελειως ανεξαρτητη απο τις πυρκαγιες ειτε τους νομους περι ανεξελεγκτης δομησης.

Οι τραγικες καταστροφες απο την φωτια εχουν μαλλον αλλα αιτια, οχι τα ξενοδοχεια.

Καλημερα

ΕΡΜΙΠΠΟΣ είπε...

Οι φωτιές, η άναρχη, παράνομη και εκτρωματικής ασχήμειας, τις περισσότερες φορές, δόμηση, η κάθε είδους ρύπανση του περιβάλλοντος, η άσκοπη κατασπατάληση ενέργειας, (ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είναι η πλέον εξαρτώμενη από τους υδρογονάθρακες χώρα της Ευρώπης και μακράν η τελευταία στην εκμετάλλευση των εναλλακτικών πηγών - ένα ακόμη αρνητικό ρεκόρ από τα πολλά που ήδη διαθέτουμε), και άλλα πολλά που δεν είναι της στιγμής, καταδεικνύουν την αρρωστημένη σχέση μας με την φύση, το εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο αισθητικής καλλιέργειας και την εγκληματικά κοντόθωρη αντίληψη μας για την εκμετάλλευση του φυσικού κεφαλαίου που μας έλαχε. Σκέψου ξανά την σημασία του όρου "αειφόρος ανάπτυξη".

Υπό αυτήν την έννοια το προϊόν το οποίο παράγουμε, -γιατί ως προϊόν βλέπουμε τον τουρισμό μας και μάλιστα ως βασικό προϊόν από το οποίο έχουμε σε μεγάλο βαθμό και πολύ απερίσκεπτα εξαρτήσει το μέλλον μας-, δεν μπορεί παρά να είναι εξ ίσου βαριά υποβαθμισμένο.

Η Ελλάδα είναι πλέον ένας φθηνός τουριστικός προορισμός, όχι γιατί πρέπει να σταθεί όρθια σε έναν ολοένα και περισσότερο εντεινόμενο ανταγωνισμό, αλλά επειδή το προϊόν που παράγει είναι φθηνό. Φθηνιάρικο θα έλεγα. Η Ελλάδα καθίσταται πλέον πρωτογενώς φθηνή και όχι φθηνή λόγω ανταγωνισμού. Και ασφαλώς, το γεγονός ότι και άλλες χώρες οδηγούνται στην ίδια κατάντια δεν νομίζω ότι θα πρέπει να μας ανακουφίζει.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που προσπαθεί σήμερα απεγνωσμένα να προσελκύσει τον τουρίστα που το μόνο που θέλει είναι απλά να φύγει μερικές ημέρες από το σπίτι του και να κάνει τα μπάνια του. Με άλλα λόγια να πάει σε ένα από τα χιλιάδες ξενοδοχεία καρμπόν, που βρίσκει πλέον κανείς σε όλη την μεσόγειο, να κλειστεί μέσα, να φορέσει το everything you can drink βραχιολάκι του και να ξαναβγεί ανανεωμένος και ανυποψίαστος, όταν τελειώσουν οι 10-15 ημέρες που του αναλογούν. Ο τουρίστας αυτός δεν θα παραξενευτεί αν δει γκαζόν στην Μύκονο και γήπεδα γκόλφ στα οικόπεδα της Μονής Τοπλού. Στο επίπεδο αυτό, ασφαλώς και καλούμεθα να "παίξουμε" στο ίδιο τεραίν με την Τουρκία κα την Ισπανία και όποιον άλλον φθηνό προορισμό.
Αλλά σε τελική ανάλυση αυτό είναι που είχε (είχε, δεν έχει πλέον)να προσφέρει η Μύκονος; Θυμάμαι πριν από 25 περίπου χρόνια που το Time Magazine είχε κατατάξει τα νησιά των Κυκλάδων ως το δεύτερο πιο όμορφο μέρος στον κόσμο. Γιατί άραγε; Για το γκαζόν, τις water land, τις δήθεν παραδοσιακές βίλες τους και τα χιλιάδες κακόγουστα rooms τους; Μάλλον όχι. Αντίθετα, για την ερημία του τοπίου τους, για το χρώμα των ξερών βράχων τους και για την συγκλονιστική απλότητα των λίγων άσπρων σπιτιών τους. Για τα πράγματα αυτά που έχουν χαθεί πλέον για πάντα.

Γιατί το κάναμε και γιατί συνεχίζουμε να το κάνουμε αυτό; Η εξήγηση είναι απλή. Κανείς δεν μπορεί να πει και να δείξει κάτι περισσότερο από αυτό που πραγματικά έχει μέσα του.

Και κάτι τελευταίο για τις φωτιές και τις συνέπειες τους. Τα πράγματα θα πάρουν τον δρόμο τους. Η Πάρνηθα σε λίγα χρόνια θα είναι ένα από τα πλούσια προάστια της Αθήνας. Ένα μέρος γεμάτο βίλες τούρτες και τεχνητούς κήπους. Και αυτό επειδή η υπόθεση αυτή δεν είναι ψηλά στην ατζέντα των ελλήνων πολιτών. Οι λύσεις για την αποφυγή αυτής της εξέλιξης είναι απλές. Εξαιρετικά απλές. Παιδαριωδώς απλές. Δεν πρόκειται όμως να εφαρμοσθούν επειδή οι πολιτικοί στις δημοκρατίες κάνουν πάντα αυτό που τους ζητάει βραχυπρόθεσμα ο λαός. Ο κάθε Καραμανλής κάνει κάθε λίγο και λιγάκι τις μετρήσεις του. Και ασκεί πολιτική ανάλογα με αυτά που βλέπει ότι θέλουν οι πολίτες. Ας μην αμφιβάλλει κανείς ότι εάν η επόμενη μέτρηση έδειχνε ότι το ζήτημα του περιβάλλοντος είναι ένα από τα κυρίαρχα 2-3 ζητήματα που απασχολούν τον κόσμο και που θα καθορίσουν το αποτέλεσμα των εκλογών που θα γίνουν τα επόμενα χρόνια η Ελλάδα θα άρχιζε σταδιακά να ξαναγίνεται ο χαμένος παράδεισος που ήταν άλλοτε. Δυστυχώς όμως δεν είναι έτσι.

Elias είπε...

Κατ' αρχήν, τα οικόπεδα της Μονής Τοπλού παραμένουν ως έχουν. Η υπόθεσή τους έχει κολλήσει στο ΣτΕ και είναι άγνωστο πότε θα ξεκολλήσει (όπως επίσης και αν η εταιρεία των ξένων επενδυτών θα αντέξει όλον αυτό τον καιρό να πληρώνει χωρίς αντίκρυσμα γραφεία, υπαλλήλους, μελέτες κ.α. -οι πληροφορίες μου λένε ότι μάλλον πρόκειται για περίπτωση ψιλοαρπαχτής... Μπορεί σιγά-σιγά να απογοητεύονται οι μέτοχοι που αντιπροσωπεύει και το πράγμα να ναυαγήσει). Αν υπάρχει μία δύναμη στην Ελλάδα που μπορεί να χτυπήσει τη δόμηση, αυτή δεν είναι το δάσος αλλά η γραφειοκρατεία.

Κατά δεύτερον, όλες οι τουριστικές περιοχές που έχει δει, σε διάφορες χώρες, μου μοιάζουν ίδιες και απαράλλαχτες. Ίδιες πισίνες, φοίνικες, πολυτελή εστιατόρια, βίλες και βιλίτσες, πάρκα ψυχαγωγίας κ.λπ. είτε είσαι στην Κρήτη είτε στη λίμνη Garda της Ιταλίας είτε στην Ανδαλουσία. Αυτό μάλλον πρέπει να το δούμε ως ένα παγκόσμιο φαινόμενο.

Το τραγικό στην Ελλάδα είναι η έλλειψη του καλού γούστου και της αισθητικής -όχι επειδή το Γερακίνα Beach δεν είναι Kempinski, αλλά επειδή οι παραλίες/τα δάση/οι δρόμοι είναι φουλ στο σκουπίδι, οι γειτονιές είναι όλες ίδιες και απρόσωπες, τα γραφεία των δημόσιων υπηρεσιών θυμίζουν Εξπρές του Μεσονυκτίου, και η περίφημη Ελληνική Πολυκατοικία είναι μιζέρια υλοποιημένη.
Σ' αυτόν τον λαό δόθηκε περισσότερη Ιστορία και περισσότερη Φυσική Ομορφιά απ' όση μπορεί να διαχειριστεί.

ΕΡΜΙΠΠΟΣ είπε...

Κουνούπι λές,

Κατά δεύτερον, όλες οι τουριστικές περιοχές που έχω δει, σε διάφορες χώρες, μου μοιάζουν ίδιες και απαράλλαχτες ...

Δεν διαφωνώ καθόλου. Άλλωστε το γράφω και εγώ στο σχόλιο μου. Το πρόβλημα είναι ότι όλη αυτή η φτήνια έχει αναχθεί σε εθνικό μας ιδεολόγημα. Και επιπλέον ότι, για να χτίσουμε αυτούς τους ναούς της μικροαστικής απόλαυσης θυσιάσαμε (και συνεχίζουμε να θυσιάζουμε) μερικά από τα ωραιότερα μέρη του κόσμου.

Το τραγικό στην Ελλάδα είναι η έλλειψη του καλού γούστου και της αισθητικής

Αλλοίμονο. Γιατί η στάση του ανθρώπου απέναντι σε όλα τα πράγματα του κόσμου δεν είναι παρά μια άσκηση αισθητικής.

Όσο για την Μονή Τοπλού, γράψε "η κάθε Τοπλού". Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Ας μην πιανόμαστε από αυτό. Ένα παράδειγμα ήταν.

Lion είπε...

Καλημερα Ερμιππε,

σωστα τα λες μεν, αλλα... :-)

Η διαφωνια μου ειναι στην συνδεση χαμηλης τιμης των δωματιων και των εμπρησμων.

(Θεωρητικα) θα μπορουσαμε να εχουμε τουρισμο "υψηλου επιπεδου", οχι φτηνιαρικο, και παραλληλα να βαζουμε φωτιες. Αλλωστε στα καμμενα σπανιοτατα φυτρωνουν ξενοδοχεια. Εκεινο που φυτρωνει ειναι βοσκοτοπια και (ιδιωτικες) βιλλες.

Επισης να σου υπενθυμισω, οτι παλιοτερα ειχαμε - λογω διεθνους αγορας - τσουχτερα ψηλες τιμες στα ξενοδοχεια μας και οι φωτιες υπηρχαν. Ξερεις εσυ να περασε εστω και 1 καλοκαιρι τα τελευταια 30 χρονια, χωρις εμπρησμους;

Ολα τα υπολοιπα που αναφερεις ειναι ολοσωστα. Κι εγω αηδιαζω με τα φτηνιαρικα ξενοδοχεια. Αλλα ακομα κι αν 3πλασιαζαμε την τιμη τους, παλι θα ειχαμε εμπρησμους.

Με εκτιμηση

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικός. Αυτό το άρθρο είναι οάση μπροστά στις μπουρδολογίες των ταλιμπάν της λεηλασίας του περιβάλλοντος,την οποία μάλιστα τολμούν να ονομάζουν και "ανάπτυξη".